6 Δεκεμβρίου 2017

''το προικιό''.....της Σοφίας Θεοδοσιάδη.


Το προικιό...
Κιτρινισμένο απομεινάρι..στο σεντούκι το παλιό..
η  λευκή δαντέλα της ''κοντούλας λεμονιάς''
μίας γιαγιάς φεγγαροπρόσωπης..με τα γαλάζια μάτια..
κι αν το κορμί ο χρόνος το σταφίδιαζε..το βλέμμα της 
ακόμα ζωηρό και διψασμένο..αποζητούσε..
λες και ζωγράφιζε τις άδειες τις σπηλιές..
που 'χαν κρυμμένα τα θεριά..
που εστοιχειώνανε της νιότης της τα κάλλη..
τα όνειρα πλεγμένα με το βελονάκι της..
οι κρίνοι πια του γάμου μαραμένοι...
έπαψε τώρα από καιρό ο κήπος της 
άνθια και δέντρα αειθαλή να ευδοκιμεί..
μα ο νους της δεν ησύχαζε τα βράδια..
ήταν Χειμώνας και ο αγέρας ο τρελλός..
αντάριαζε..εσκόρπαγε το χιόνι στο παράθυρο..
το χιόνι στην καρδιά της..
ετόλμησε..μια ύστερη φορά..ετόλμησε..
και βγήκε στο αγιάζι..
φόρεσε λίγο κοκκινάδι στα άχρωμα τα χείλη της..
το κρύο δε λογάριασε..έφερνε ζέστη η σκέψη για ζωή..
πλημμύριζε απ' το καταχωνιασμένο της συναίσθημα..
έσβηνε όλες της τις δυστυχιές..
αστέρι έψαχνε να βρει..το όνειρο του γάμου της
αυτόν που δεν εγεύτηκε ποτές ..να το ταχυδρομήσει..
μα ήταν παγωμένη η βραδιά..τα χρόνια αταξίδευτα..
στις μηχανές του χρόνου αλεσμένα..κι
επάγωσε το όνειρο..πα στα βαμμένα χείλη ..

 ''το προικιό'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.
 ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░


αφιερωμένο στη φίλη μου Πόπη!!!
 ( για τα γενέθλιά της)

 Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της,
που `κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή,
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα,
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί..........................


......................................................................................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου