14 Ιουνίου 2017

'' το τρεχαντήρι σου Ροδένια μου ''..- της Σοφίας Θεοδοσιάδη.


Ζωγραφική : Cristian Schloe
Στην προκυμαία της ζωής σου χρόνια εκαρτέραγες..εκείνο το μεγάλο το καράβι..να σε ανεβάσει στο κατάστρωμα ψηλά..τον κόσμο ν' αγαναντέψεις..θάλασσες να μη μείνουνε αταξίδευτες .. αέρηδες να σε δροσίζουνε..και άλλοι να σε καίνε...Μα ήτανε τα ''ναύλα'' ακριβά..κι έμεινες να κοιτάζεις πέρα τον ορίζοντα...να περιμένεις το μεγάλο το καράβι να φανεί για να σωθείς.. κι ίσως αυτό ποτέ του να μη 'ρχόταν..

Άρπαξες από την αρχή το τρεχαντήρι σου...που χρόνια κατοικούσε στης ψυχής σου το τετράδιο..εκεί στην ξεχασμένη  την ακτή σου.. 'φόρτωσες'' τα μολύβια σου σε τούτο το παλιό σκαρί..και κίνησες της μνήμης τις σελίδες να γεμίσεις.. Μη σκιάζεσαι..ξεκίνα πάλι για άλλη μια φορά..μην κουραστείς..περπάτα την τη θάλασσα..δέσε σχοινιά..κρέμασε και τον ήλιο..το φεγγάρι για πανιά..ταξίδεψε..σε πολιτείες που σου μείναν άγνωρες ..κι έχουνε το καλό ταξίδι ακόμα να σου''δώσουν''.. Αβούλιαχτο το τρεχαντήρι σου Ροδένια μου.. στις ''αφρισμένες των καιρών'' τις θάλασσες..ταξίδια σου εγγυάται....

Τι κι αν το περιφρόνησες γιατί έμοιαζε  στα μάτια σου μικρό..τι κι αν φοβόσουνα να ξανοιχτείς σ' ωκεανούς απέραντους βαθείς και μακρινούς..είναι γιατί  δεν κάθησες..δεν έβρισκες το χρόνο να εκτιμήσεις..να  σκεφτείς.. πως τούτα τα μικρά- μικρά ταξίδια σου.. σου ετρατάραν  τα μεγάλα.. Ξέχασες και τη μυρωδιά της θάλασσας τα βράδυα που έριχνες τα δίχτυα σου...και με το πυροφάνι.. αναζητούσες στο βυθό καινούριες εμπειρίες να γνωρίσεις...

Μα ήρθε πάλι η χρονική στιγμή...να θυμηθείς το κάλεσμα της ανοιχτής της θάλασσας...γιατί αυτή δε σε άφησε από τότε που την είδες και τη γεύτηκες...που τη δροσιά της σου εχάρισε στα λιγοστά που θάρρησες..να την ελησμονήσεις..Μη φοβηθείς..είν' το ταξίδι της ετούτο ''μαγικό''..που όλο λιμάνια σου υπόσχεται..ξανά τις άγκυρες να ρίξεις...είναι οι Ιθάκες της μαγευτικές.. μικρές κι ας μοιάζουνε στα μάτια σου..φάροι.. υποσχέσεις φωτεινές ακόμα  στέλνοντας..αναβοσβήνοντας το μακρινό αχνό τους φως.....

το τρεχαντήρι σου Ροδένια μου.. - Σοφία Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου