2 Φεβρουαρίου 2017

⫷λεμονανθούς στερέωνες⫸ - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Λεμονανθούς στερέωνες με ένα τσιμπιδάκι μιας δραχμής..στην άκρη απ' τις κοτσίδες μου τις καστανές..για να στολίσεις έλεγες το πρόσωπο..τη μυρωδιά  να μου ''φορέσεις''..Ήσουν μια μάνα σαν τις άλλες σε ένα σπίτι χαμηλό..δεν είχε πόρτες και παράθυρα ψηλά..μα ήταν τα παράθυρα τα ξύλινα αυτά..στον ήλιο εντελώς παραδομένα...Γέμιζες όλες σου τις κάμαρες με αγριολούλουδα..σ' ένα ποτήρι του νερού..φρεσκάδα πάντα έβαζες στα μάτια των παιδιών σου..Η μνήμη μου δεν με απατά..τρέχει ξανά- ξανά και πάλι εκεί στα χέρια σου τα δοτικά..δεν είναι παραμύθια αυτά φανταστικά..είναι οι ''μυρωδιές'' σου..έρχεσαι και ξανάρχεσαι στην πόρτα μου και στέκεσαι..όχι σαν μνήμη ξεχασμένη απ' τον καιρό..μια παρουσία γίνεσαι και μου χτυπάς την πόρτα..Ήσουνα κόρη λυγερή..όμορφη σαν μια ζωγραφιά στα παιδικά μου μάτια..


Πορεύοσουν μαζί μου και μεγάλωνες μαζί με εμένανε κι εσύ..Μου μάθαινες..σου μάθαινα..φωνές τριγύρω και χαρές..ένα σου βλέμμα θάρρος εγινότανε..καταχτητής του όνειρου..σαν πειρατής σε βάρκα με πανιά..εσύ τα όνειρά μου τα πλειοδοτούσες..Και σήμερα ..αυτή η φθορά..του χρόνου του αμείλικτου που κύτταρα  και λογισμούς  και μνήμη αλλοιώνει..με ρώτησες ποια είμαι εγώ ..που στο τηλέφωνο σου κρένω..Εκείνο εκεί το κοριτσάκι σου μανούλα μου..που τη μυρωδιά σου ακόμα σαν κολώνια τη φοράω..Θαρρείς πως είναι πάντα δεδομένα όλα στη ζωή..μέχρι που η ίδια στα ανατρέπει..περνάει ο χρόνος και αλλάζουν οι καιροί..και σαν το δέντρο ρόζους πια ο άνθρωπος γεμίζει..


Ήσουν από τις τυχερές μανούλα μου γλυκειά..γιατί ακόμα κι έτσι εκεί παραδομένη μες στης κλίνης την ανημποριά..σε αγαπούσαν τα παιδιά σου ακόμα πιο πολύ..και δεν σε διώξανε..σε πάρκιγκ..σ'απρόσωπα γηροκομεία να σε πάνε..Είχες εκείνη τη ζεστή σου τη φωλιά..τα πρέποντα σου δίναν..αγάπη..ανθρωπιά. Σήμερα είν' γιορτή της μάνας η τρανή..είναι μια όμορφη γιορτή για όλες τις μανούλες..είναι η ελάχιστη απόδοση τιμής ..η θύμησή μου αυτή..ένα ελάχιστον για το τρανόν που η καρδιά σου μας εχαρίσθη.

Δοκίμιον Λυρικόν - ⫷ λεμονανθούς στερέωνες⫸ 
 Σοφίας Θεοδοσιάδη.
.............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου