Σαββάτου απόγευμα..γκρίζο..Φθινοπωρινό..κι εγώ ψάχνω να ισορροπήσω στα θέλω μου..στις σκέψεις μου στα πριν ..στα τώρα στα μετά..Σε ένα ''καράβι'' επιβιβάστηκα μαζί με σας ..ένα καράβι που μπατάρει από παντού και να βουλιάξει προσπαθεί καιρό..Κι εγώ που έμαθα παραμύθια να γράφω και να ''πουλώ'' κρατώ για μένα το καλύτερο..γιατί είναι και πανάκριβο και να το πουλήσω δεν ευελπιστώ..Αγάπες που δοκιμάστηκαν με τον καιρό..και βγήκαν σκάρτες ..ψεύτικες..κι άλλες που μείνανε στη μέση..Και πάντα ετούτο το παράθυρο με ξεγελά.. κι ας δείχνει απόψε μισό και πάλι το φεγγάρι..Μου δείχνει τα κρυμμένα μονοπάτια της νιότης μου που κρύφτηκαν..χαθήκανε στα σύννεφα..σκορπίσανε στους ουρανούς..τραγούδι γίναν στους αιθέρες..είναι μέσα φωλιασμένα στο φεγγάρι το μισό..
Κοντεύουνε να σβήσουνε οι μηχανές..στου κόσμου το καράβι..κι εγώ σαν τα αποδημητικά πουλιά πρέπει τις σκέψεις μου να πάρω και να φύγω..Να τις κουρνιάξω εκεί σε μια γωνιά και να κρυφτώ..γιατί η υποκρισία καιροφυλαχτεί..και ο ποιητής θα προσπαθήσει πάλι απόψε στην τελευταία του στροφή ελπίδα να μου δώσει..Σαββάτου απόγευμα και πάλι αργά και όχι βιαστικά θα σύρω τα βήματά μου πάλι στο παραθύρι και θα το ψάξω ολόκληρο ξανά το παιδικό μου το φεγγάρι..Ανάμεσα από εξεγέρσεις..καψίματα ..ερείπια ..σεισμούς..χαλάσματα και καταποντισμούς..ανάμεσα από κλάμματα πεινασμένων..γέρων ανήμπορων..κακοποιημένων μεγάλων και παιδιών..θα πρέπει πάλι απόψε στη ''γλύκα'' του μαξιλαριού μου να αφεθώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου