Η Παναγιά η γιάτρισσα..κι εσύ - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Η Παναγιά η Γιάτρισσα προσμένουνε όλοι οι πιστοί..στη Γη να κατεβεί και να τους σώσει..όχι δε θέλω να τα βάλω με την Παναγιά..είτε την ονομάζουν Γιάτρισσα..είτε και Γρηγορούσα.. Μόνο να σου θυμίσω πως να ''προσκυνάς'' και να προσεύχεσαι ..να εύχεσαι...κι εσύ ''τη χείρα να κινείς''.. άπραγος να μη μένεις..Γιατί τι να σου κάνει και η δόλια η Παναγιά..όταν με λάθος τρόπο την εκατασκεύασες εντός σου ? Κάθομαι καθισμένη σ' ένα πάρκο και κοιτώ..καθώς ρουφώ τον αχνιστό καφέ μου..

Παιδάκια είναι το πάρκο και η παιδική χαρά..γεμάτη από φωνές και γέλια μα και κλάμμα..Τρέχουνε γύρω σαν σπουργίτια που ζητούν σποράκια ..ψίχουλα..λίγη χαρά κι αυτά να πάρουν..Πέφτει το μάτι μου στα ξαφνικά πάνω σε δυό μικράκια..δυο τρισχαριτωμένα ζουζουνάκια όμορφα αγόρι και κορίτσι..Μπαίνουν και βγαίνουν μέσα στο γκαζόν..που αυτή την ώρα εδώ την πρωινή..ποτίζουνε τα ποτιστήρια..

Γελούν και βρέχονται..χοροπηδούν..γελάνε και φωνάζουν..Κι η μάνα τους η καψερή..χαμογελώντας με σπαστά ελληνικά τους λέει να βγούνε έξω..να σταματήσουν το παιχνίδι αυτό..είναι Φθινόπωρο και κρύο σήμερα..και πως βρεγμένα θα κρυώσουν..Κι εκείνα εντελώς την αγνοούν και συνεχίζουν το παιχνίδι..καθώς αυτή τα κυνηγά..χαμογελώντας να τα πιάσει..

Και ένας κύριος από το τραπεζάκι του το διπλανό..που μόλις γύρισε απ' την προσευχή της Παναγιάς της Γιάτρισσας ..το εκατάλαβα γιατί εκράταγε βασιλικό που στην εκκλησιά τους εμοιράσαν..σκύβει και λέει της διπλανής κυρίας του..με το μακρύ πουκάμισο..εκείνης της σεμνής της Χριστιανής ..της χαμηλοβλεπούσας..που πήγε στο ευχέλαιο για να προσευχηθεί..  και τη χάρη της Παναγιάς για να ζητήσει..Αλβανάκια είναι κυρά μου αυτά..τι περιμένεις για να κάνουν..Κι αυτή σαν άλλος δικαστής..κουνάει το κεφάλι της και συναινεί..κάνει αμέσως και τον δικαστή..τη συμπεριφορά του παιχνιδιού..για να καταδικάσει..

 Κι η μάνα τους ..εκείνη η δαχτυλοδειχτούμενη η μάνα τους..που δεν τα συμμαζεύει και ενοχλούν ..κραυγάζεις δυνατά..? Πού σε ενόχλησαν εσένα ''άρχοντα'' που πίνεις τον καφέ σου..ξύνοντας το κεφάλι και τη μύτη σου απολίτιστε.?. Κανείς ποτέ του εσένα δε σου μίλησε..κανείς δε σου το έδωσε ποτέ σου να το καταλάβεις.. πως ο πολιτισμός στην καθημερινότητα..απ' τα μικρά και τα ασήμαντα πάντοτε ξεκινάει..και λιαίνει τις γωνίες και τις διαφορές..πάντοτε των ανθρώπων..

Μα πόσο ανόητοι..πόσο λειψοί  είναι οι άνθρωποι αυτοί..που θαρρούν πως έχει εθνικότητα το παιδικό παιχνίδι..!! Τους κοιτώ και τους παρατηρώ..και βλέπω μονομιάς τη φτώχεια του μυαλού τους..Ανυποψίαστοι απ' τη ζωή.. ανυποψίαστοι κι απ' την αγάπη.. Μόλις γυρίσανε απ' την προσευχή..για σκέψου και φαντάσου !!! Αν τους ρωτήσεις πότε χάιδεψαν ένα μικρούλη κεφαλάκι..ίσως και να 'χουν ξεχάσει πότε έγινε αυτό..ίσως μονάχα πετροβολισμούς ..μονάχα να θυμούνται.. Μην εκπλαγείς και αν τους δεις σε συγκεντρώσεις.. που μιλούνε για ξυλοδαρμούς και άγριο και  φανατισμένο ρατσισμό..

Δεν μου αρκεί που εσύ εικόνες θα μου αναρτάς ψυχοπονιάρικες παιδιών και θα τα ''διαπομπεύεις'' κρατώντας ένα ξεροκόματο ..τάχα πως πολύ τα σκέφτεσαι.. για να χτυπήσεις εις το θυμικό μου...Αν δεν τολμάς μια σύσταση και μια παρατήρηση και μία συμβουλή στους άκαρδους αυτούς και υποκριτές..που παρουσιάζονται καθημερινά μπροστά σου για να δώσεις..σταμάτα υποκριτικά να μου παρουσιάζεσαι..πως τάχα εσύ το διαφορετικό αντέχεις..Ναι το αντέχεις..τι να πω..όσο δεν βρίσκεται στην πόρτα σου μπροστά ? Άραγε εσύ ποτέ σου πήρες το δρόμο του ξεριζωμού πήρες το δρόμο για την τύχη σου να κυνηγήσεις..ένιωσες ξένος ?

Εδώ μέσα στο πάρκο δεν μπορώ ανάλυση της Παιδαγωγικής εσένα να σου κάνω..δεν είναι ο χώρος ο  κατάλληλος..και αμφιβάλλω κι αν θα την καταλάβεις..Να σου εξηγήσω πολύ θα 'θελα πως εσύ μονάχος δημιουργείς το διαφορετικό..εσύ κολλάς ταμπέλες στα παιδιά..εσύ και στους ανθρώπους..εσύ τους στιγματίζεις τις ψυχές..και μην απορήσεις διόλου φιλαράκο μου αν  μια βραδιά..αν σαν φαντάσματα ορθωθούνε εμπροστά σου..

Σύρε και πήγαινε στην Παναγιά ετούτη τη φορά ..στην Παναγιά τη Γρηγορούσα..μήπως και σου αλλάξει τα μυαλά για τα καλά..και μη βασίζεσαι στα αγιασμένα σου βασιλικά..μα το μυαλό σου ακόνισε και κοίταξε φίλε μου.. να νιώσεις κάποτε αγάπη..Αγάπη θέλουν τα παιδιά..κι όχι βασιλικά να τους χτυπάς στο μέτωπο..και να καρτεράς μ' αυτά και την υποκρισία σου.. τον κόσμο να αλλάξεις..σαν δεν κατόρθωσες ακόμα εσύ..τον βλοσυρό σου εαυτό..να τον εμαλακώσεις.. και να τον κάνεις να σκεφτεί και σοβαρά..τον κόσμο τούτο το μικρό ..μα πάντοτε ενιαίο..Να τον εδείς με μάτια διάπλατα ..σαν ένα σύνολο της φύσης και εσύ..μαζί με τους υπόλοιπους..στον ίδιο κύκλο να εβρίσκεσαι..έτσι σαν ένα στοιχείο μαθηματικό... σε σύνολο πως είσαι τοποθετημένος..
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη..
............................................................................................................

 Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις.
Τραγουδά παιδική χορωδία.
Από την ταινία 'Sweet Movie'.

Μάνος Χατζιδάκις - Τα παιδιά κάτω στον κάμπο 

..............................................................................................................