Στιγμές και σπίθες.. που άναβαν συχνά για ένα ΟΧΙ - της Σοφίας Θεοδοσιάδη..

Στιγμές ανάτασης..σπίθες που άναβαν συχνά..κάθε που έρχονταν οι μέρες για να οργανώσουμε τις σχολικές γιορτές..μέσα στα αμφιθέατρα τα σχολικά..παιδιά που με τη φλόγα τους μας έφεραν  πολλές στιγμές με δυναμικό βηματισμό..εκεί στο γκρίζο των βουνών ..κάποιο ξημέρωμα του ειπωμένου ΟΧΙ. Ένας πόλεμος πάλι από ξένα κέντρα..αναπόφευκτος..και αποφασισμένος..και πείνα άγρια και Κατοχή..και κρύφτηκε και πάλι η ελευθερία της ψυχής..η ελευθερία της αυτοδιάθεσης..η ελευθερία των ανθρώπων.
Ήταν..εμοιάζαν ήρεμα τα προηγούμενα τα χρόνια..Μια ησυχία ανησυχητική..πριν απ' το ξέσπασμα της μπόρας.. καθώς η αγωνία για καινούρια πείνα και καινούρια Κατοχή .. επαραφύλαγε .. παραφυλάει.. επάνω απ' τα κεφάλια μας..σαν τη Δαμόκλεια τη σπάθη..Ρίγη συγκίνησης καθε φορά μας  εκατέκλυζαν..και εγέμιζαν τα στήθια μας από θλίψη μα και τρανή υπερηφάνεια..

Και σήμερα ? Μοιραία ερχόμαστε στο σήμερα..είναι αναπόφευκτη η σύγκριση ..που ορθώνεται μπροστά μας..Είναι και πάλι η ώρα εκείνη ..του μεγάλου ΟΧΙ να ειπωθεί απ' το λαό..? Είναι ένα ΟΧΙ  αλλιώτικο θαρρείς αυτό ? Πάντα κρυμμένο και ζητούμενο μέσα στα ''σπλάχνα'' της κάθε άρνησης..μέσα στη ραχοκοκκαλιά της κάθε άρνησης..είναι μια λέξη ..μία έννοια....η λέξη ελευθερία..που μέσα της φωλιάζουνε χιλιάδες  ευκαιρίες και βήματα για τη διαδρομή του μέλλοντος για τον καθένα μας ξεχωριστά... μα και για όλους μας μαζί..Κι έπειτα έρχονται στο νου μου εκείνοι οι ''δοσίλογοι'' και μου θυμίζουνε την έννοια..και ω!! τι κρίμα για εμάς αυτό..που ξανά να συναντώ στις μέρες μας..σε διαφορετική μορφή..προδοσίες..και ίντριγκες..παιχνίδια εξουσίας..παιχνίδια καταστροφικά..ενός λαού που φθείρεται καθημερινά..πνευματικά και ηθικά και οικονομικά..Μα το αποτέλεσμα είναι ολόιδιο..γιατί πάντα εκεί στην  διαδρομή την μισητή της ''προδοσίας'' καταλήγει..

Μες στα κλουβιά της ανελευθερίας ο άνθρωπος δύσκολα βηματίζει ..δύσκολα ψάχνει και δημιουργεί..Πνιγηρή η ατμόσφαιρα της σκλαβιάς..όταν αυτή από έξωθεν ή έσωθεν τον περιβάλλει..Συστατικό της δημιουργίας και της ευτυχίας του είναι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών ..η πλήρης αυτοδιάθεση του είναι του...Λόγια βαρύγδουπα ..φανταχτερά.. ..λόγια εντυπωσιασμού απ' τον καθέναν από μας..μα περισσότερο από τους ελλειπείς..τους ρηχούς ενίοτε και ''αδιάβαστους'' για το ΟΧΙ το αληθινό..πολιτικούς..Φιέστες ..φανφάρες και γιορτές επιφανειακές.. Δεν λογαριάσανε και δεν ζυγίσανε  σωστά ..αξίες.. λέξεις ..έννοιες..της προσφοράς ....
 
Αξίες διαχρονικές...πατρίδα..ελευθερία..ανάταση..συγκίνηση..
ρίγη συναισθημάτων..για τους ήρωες..που κατάθεσαν..που σκοπός τους δεν ήταν ήρωες να τους χρίσουν..Μόνο ένα χρέος αλλιώτικο.. τους οδήγησε και τους οδηγεί..αυτούς που τρομαγμένοι..λιγοστοί  ανάμεσά μας απομείναν..να ψάχνουνε για το πραγματικό...για το ΟΧΙ το εντός τους..
Ανάγκη είναι επιτακτική το ΟΧΙ να ανασύρουμε..είμαστε κι εμείς απόγονοι..κληρονόμοι..κληρονόμοι των ''πουλιών''.. όπως λέει στο υπέροχο ποίημά του ο Μίλτος ο Σαχτούρης...

Σκέψεις..κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
................................................................................

΄Ενας μπαξές γεμάτος αίμα
είν' ο ουρανός
και λίγο χιόνι
έσφιξα τα σκοινιά μου
πρέπει και πάλι να ελέγξω
τ' αστέρια
εγώ
κληρονόμος πουλιών
πρέπει
έστω και με σπασμένα φτερά
να πετάω.

Μ. Σαχτούρη ''Ο Ελεγκτής"
...................................................................................................................................................................