Η στιγμή που πιάνεται και ''φυλακίζεται...

Η στιγμή που πιάνεται και ''φυλακίζεται''...η στιγμή που συλλαμβάνεται..κι έρχεται πάλι μπρος στα μάτια μας..με άλλα κελαρύσματα..πα στης ψυχής τα φύλλα...H μυρωδιά της αγάπης...η μυρωδιά του έρωτα...μυρωδιά χωρίς συνταγή...κολώνια  μονάχα μια φορά πετυχημένη...Κι ύστερα ..ο χωρισμός...ο αναίτιος..ο απρόκλητος από σε..ο χωρισμός ο επιβαλλόμενος...ο αναπάντεχος...Και η καρέκλα μένει άδεια.. η ανθοδέσμη της υποδοχής..δε βρίσκει αποδέχτη...Δε γύρισες αγάπη μου δε γύρισες εσύ..ήσουν απών στο προσκλητήριο ετούτο.. έπεσες λένε τα ραδιόφωνα..υπέρ της  Πίστεως και της Πατρίδος.. 

Έπεσες..Δεν ξανακοίταξες μαζί με με αντάμα...τους γερανούς που θαύμασες..αγαπημένε μου..σε έναν περίπατο..αθώου απογεύματος. Τώρα κοιτάζει μόνη η αγαπημένη σου αυτή... θλιμμένη και χαμογελά...σε ψάχνει μες στους γερανούς ..για να πετάς κι εσένα...Φυλάκισε και τούτη τη στιγμή..μες στο βιβλίο της ζωής της..Εθαύμαζες τους γερανούς..και αξιώθης ..ίσως και άδικα..το πέταγμά τους για να φτάσεις..
Τι δυστυχία ο πόλεμος..πόσο ξερίζωμα ψυχής μεγάλο !!! 

 Σκέψεις - Σοφία Θεοδοσιάδη...
..............................................................................................................