9 Σεπτεμβρίου 2016

Η «Ανάσταση» του Λέοντα Τολστόι .







Με τ' άψυχα μπορούμε να φερθούμε σκληρά κι ανελέητα: μπορούμε να πελεκήσουμε τα δέντρα, να ψήσουμε τούβλα, να σφυροκοπήσουμε αλύπητα το σίδερο στ' αμόνι.
Όμως στους ανθρώπους δεν μπορούμε να φερόμαστε άκαρδα, χωρίς αγάπη, όπως δεν μπορεί ν' αντιμετωπίσουμε το μελίσσι χωρίς μέτρα προφύλαξης.

Αυτή είναι η φύση της μέλισσας εξ ορισμού: αν της συμπεριφερθούμε χωρίς προσοχή τότε και σ' αυτή θα κάνουμε κακό και τον εαυτό μας θα βλάψουμε.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Κι αλλιώς δεν μπορεί να είναι, γιατί η αμοιβαία αγάπη των ανθρώπων είναι ο βασικός νόμος της ανθρώπινης ζωής.

Είναι αλήθεια βέβαια πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να εξαναγκαστεί ν' αγαπήσει τον άλλον, όπως μπορεί να εξαναγκαστεί να εργαστεί, όμως απ' αυτό δεν συνάγεται πως μπορεί να συμπεριφέρεται στους συνανθρώπους του χωρίς αγάπη, και μάλιστα όταν τους ζητάει κάτι.

Αν δεν είσαι ικανός να νιώσεις αγάπη για τους άλλους, τότε κάθισε στη γωνιά σου ασχολήσου με τον εαυτό σου, με πράγματα που θέλεις εσύ ο ίδιος ή μ' ό,τι άλλο επιθυμείς, εκτός απ' τους ανθρώπους.

Όπως δεν μπορείς χωρίς βλαβερές επιπτώσεις να τρως παρά μόνο όταν νιώθεις την επιθυμία να φας, έτσι και στους ανθρώπους μπορείς να φέρεσαι χωρίς δυσάρεστες συνέπειες μονάχα όταν τους αγαπάς.

- Απόσπασμα από το μυθιστόρημα Η ανάσταση, του Λέοντα Τολστόι.
.............................................................................................................

Λέων Τολστόι



Η Ανάσταση είναι ένα κλασικό μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ένα αριστουργηματικό βιβλίο που στην εποχή του (1899) ξεπέρασε σε πωλήσεις το "Πόλεμος και ειρήνη" και την "Άννα Καρένινα". Το τελευταίο σπουδαίο έργο του Λέοντα Τολστόι.

 Στην "Ανάσταση" κορυφώνονται και εκφράζονται οι ηθικοί στοχασμοί, οι πνευματικές ανησυχίες και οι πολιτικές ιδέες που καλλιέργησε ο Τολστόι προς το τέλος της ζωής του, όταν άρχισε να αναθεωρεί τη σχέση του με το κράτος, καταδίκασε το δεσποτισμό, την εξαθλίωση των φτωχών αγροτών και το φεουδαλισμό ως πυρήνα του τσαρικού καθεστώτος. Και παρότι εξακολουθούσε να θεωρεί τον εαυτό του χριστιανό, δε φοβήθηκε να στηλιτεύσει την υποκρισία της επίσημης Εκκλησίας. 

πηγή : Βικιπαίδεια.
............................................................................................................. 

 Για το Γιάννη..την Ηλιάνα ...τον Πάνο ...την Ελένη..την Αλίκη..
τη Βούλα ...το Γιώργο....το Νίκο...τη Βάσω...την Όλγα...
για τους ανθρώπους που αγαπάμε...για όλους τους ανθρώπους που πρέπει να καταλαβαίνουμε...υπέροχη μουσική χωρίς λόγια...αλλά με εκατομμύρια λέξεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 Από το άλμπουμ "Χωρίς Λόγια" (1994)


Σταμάτης Σπανουδάκης ~ Για την Ντόρη 

..............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου