1 Ιουλίου 2016

Καλό μήνα Ιούλιο !!!

 Καταμεσίς Καλοκαιριού..Ιούλης ήρθε πάλι μήνας...κι εσείς εκεί να τριγυρνάτε μες στης μνήμης μου τις κάμαρες...να με ζεσταίνετε...πίσω να με γυρνάτε...μα και να με οδηγείτε και μπροστά...Όχι ποτέ μου δε σας άφησα μονάχες σας κανένα Καλοκαίρι...Έτρεχα πάντα εκεί ξοπίσω σας...στις θάλασσες που άπλωσα ..εκεί σιμά στα βράχια ..στα εκκλησάκια τα μικρά..με τις καλές γοργόνες...στις θάλασσες που μου μίλαγαν..και εκυλούσανε σαν τον παφλασμό του απογευματινού του κύματος.. τις μνήμες...

Πάντα Ιούλιο με ''ταξίδευες''δεν ήθελες τον Αύγουστο που όλοι ξεκινάνε...Ήθελες να μας νιώθεις έλεγες..μονάχοι σαν κινούσαμε...τα βράδια τα ζεστά τα Καλοκαιρινά...αθόρυβα ,,χωρίς οχλαγωγία να τα απολαμβάνεις ...Εκεί στην άκρια της θάλασσας ..πότε στο ένα το νησί...και άλλοτε στο άλλο...Μα το αγαπημένο σου από όλα το σημείο που σε μάγευε...το κρατησα βαθιά μες στην καρδιά μου...Δεν ξαναπέρασα από κει...όχι γιατί δεν μπόρεσα ..ούτε γιατί με θλίβει...μα για να αφήσω ανέπαφα τα λόγια που ειπώθηκαν...εκείνη την όμορφη βραδιά..εκείνου του Ιούλη...που εγιορτάζαμε τη μικρή...και είχαμε βάλει τα καλά μας..

 Όλα τα λόγια και τα βλέμματα που ειπώθηκαν και ζωγραφίστηκαν...τα άκουσε και τα φύλαξε καλά...εκείνη εκεί η μικρούλα η γοργόνα...Κανείς δε θα μπορέσει να τις πάρει λέξη από αυτά...γιατί κάθε βραδυά..τα τραγουδάει μονάχη της...τις άρεσαν τα λόγια μας τα αγαπησιάρικα...και στους ανέμους τα μοιράζει...Πάντα όταν ζεσταίνει ο καιρός...δροσιά αναζητούνε οι ψυχές...τα σώματα και ο νους...Με τα τραγούδια και τους ήχους τους καλοκαιρινούς...θα πορευτούν και τούτο τον Ιούλη οι άνθρώποι..

Είναι δύσκολος...το ξέρω...γεμάτος από μνημόνια...γεμάτος από περικοπές μισθών ...συντάξεων..και προπαντός περικοπές ελπίδων...Μα πως να αντέξει η ψυχή αν αφεθεί...αν μαυρίσει και κατρακυλήσει...αν δεν ανυψωθεί...έστω και με τα λίγα τα απλά...μέσα από τα αγγίγματα τα καλοκαιρινά...που ρίγος φέρνουνε στο νου μα και στο σώμα...Και όπως τα βράδυα τα ξεχωριστά...ας ξαναφορέσουμε και  μέσα κι εξω τα καλά μας..είναι τα βράδια αυτά τα καλοκαιρινά...με το φεγγάρι από ψηλά να μας κοιτάζει...τροφοδοσία της ζωής...μιας ολάκερης ξεχωριστής ζωής του ανθρώπου..Τώρα γεμάτη από τα αρώματα ..τα βράδυα μας του Ιούλη τα όμορφα τα καλοκαιρινά...έρχονται βράδυα και ακόμα σιγοτραγουδώ..τραγούδια περασμένα...που μου λένε πως :

<<Στα ίδια μέρη θα συναντηθούμε >> ..

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................


Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια - Γεράσιμος Ανδρεάτος 

.............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου