'' με μια βαλίτσα όνειρα'' - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Αλλάζουν οι σελίδες της ζωής καθημερινά..αλλάζουνε και τα όνειρα...Μα είναι κάποια τέτοια ήσυχα απογεύματα απολογισμού..που μοιάζουν ήσυχα..μα είν'τρικυμιώδη..δυνατά. Ξεκίνησα με μια βαλίτσα όνειρα...όπως και κάθε αλχημιστής και ονειροπόλος άνθρωπος..που θέλησε το χρόνο που αγόρασε 
στη γης να τον προλάβει..Να τον εξαργυρώσει με καλύτερα
 απ' τα νοσμίσματα που μπόρεσε αιώνες τώρα ο κόσμος να πουλάει..

Ξεχύθηκα με φόρα δυνατή ,με δύναμη,ήταν η ορμή μου χείμμαρος...και σάρωσε τα όμορφα,μα και τα δεινά και τα άσχημα του κόσμου του πλανεύτρη..Εγέμισε η βαλίτσα μου συχνά από ακριβά υφάσματα ,μα και μεταξωτά...Οι χώρες που με ταξίδεψαν δεν ήταν μακρινές...ήταν γύρω - γύρω από τα όνειρα που έχτιζε η καρδιά..Μα τούτο το απόγευμα ,ένα ταξίδι αλλιώτικο αρχίνισα..μάζεψα τη βαλίτσα μου και κάθησα ξανά να την αδειάσω από τα υπολείμματα και τη σκόνη τόσων χρόνων..

Καινούργια πια μεταξωτά..καινούρια πια υφάσματα να κόψω ,να αγοράσω ,να φορέσω...άλλαξα γούστο στα φορέματα..τα θέλω πιο λιτά...Οι ''σούρες''και οι κεντημένοι οι ποδόγυροι δε μου λένε πια πολλά...δεν ιντριγκάρουνε  τη σκέψη μου..Με δυσκολεύουν στο περπάτημα..θέλω ανάλαφρα να είν' τα ρούχα μου...να περπατώ ανεμπόδιστα..να τρέχουνε τα όνειρα ,χωρίς ραφές παράξενες..και πιέτες που τσακίζουνε τη σκέψη και το νου μου...

Γι αυτό την άδειασα τελείως απ' τα περιττά..ξεκίνησα ένα ταξίδι ''διακοπών''αλλιώτικο για φέτος στη ζωή μου..Κατάλαβα..το ένιωσα..το γεύτηκα..πως πλέον τα απαραίτητα μονάχα μου χρειάζονται..όλα θα τα πετάξω...Δε θέλω νάχω και να διπλώνω και να ξεδιπλώνω υφάσματα ,που με στενεύανε στο παρελθόν...και μ' έβαζαν περίσσειο χρόνο να καταναλώνω...Θέλω μια βαλίτσα ανάλαφρη..γεμάτη από λουλουδιαστά φορέματα..τα μάτια μου και την ψυχή,με χρώματα να ντύνουν...Είναι όμορφα τα χρώματα καθώς γεμίζουνε και παιχνιδίζουνε τα απογεύματα...με τις πλαγιαστές ,ροδόχρωμες ακτίνες του ηλίου...

Λένε και τρέχουνε πίσω από ηλιοβασιλέματα θέαμα να απολαύσουν...Μα πάντα το καλύτερο..το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα..είναι αυτό που στο ηλιοβασίλεμα της νιότης σου..σου φέρνει μπρος στα μάτια σου...μια βαλίτσα όνειρα...καινούρια ...με φορέματα λιτά μα τόσο ζηλευτά!!!.

Σοφίας Θεοδοσιάδη.
.............................................................................................................

 Μ’ένα καράβι ψεύτικο
Σε γυάλινα νερά
Και μ’ ένα ναύτη ποιητή
Που ξέμπαρκος γερνάει
Στου Καββαδία τ’ανοιχτά
Θα φύγω μιαν αυγή

Στίχοι και μουσική :Κώστας Καλδάρας..

                                  

                     Μ' ενα καράβι ψεύτικο ~ 

Ελένη Τσαλιγοπούλου 

.............................................................................................................