Να μην ξεχνάς να αγαπάς..

                                Να μην ξεχνάς να αγαπάς..

Έδωσες έναν όρκο ..να υπηρετείς το παιδί...να του ανοίγεις δρόμους ..ορίζοντες...παράθυρα στον κόσμο...να γεμίζεις την ψυχή του πεταλούδες...πεταλούδες πολύχρωμες...αγάπης ..γνώσης...μάθησης...και μέσα απ' αυτό να γίνεσαι κι εσύ καλύτερος...να προχωράς...να βαφτίζεσαι ''δάσκαλος'''..τι όμορφη ...τι γοητευτική...τι συναρπαστική λέξη...τι σπουδαία έννοια...Να κρέμονται από τα χείλη σου οι μαθητές σου...κι εσύ εκεί ακούραστος ταξιδευτής ...μες στις σελίδες να τους τριγυρνάς...τη βάρκα σου ποτέ να μην φοβάσαι να μπατάρεις...

Να τολμάς...να σκέφτεσαι να βρίσκεις ...να εφευρίσκεις να δημιουργείς...και πάντα ένας νάναι ο στόχος : το παιδί...ο άνθρωπος...Και ναι...και σήμερα που όλα γύρω σου ακόμα καταρρέουν...και κρίση τα μαστίζει οικονομική μα και κρίση η χειρότερη.. των αξιών...εσύ καλείσαι ορθός να σταθείς...γιατί δηλώνεις δάσκαλος...κι ας έχεις την ανάγκη επιβίωσης κι εσύ τρανή ,όπως ακριβώς και οι άλλοι...Πρέπει να κάνεις την υπέρβαση...στο ύψος να σταθείς των περιστάσεων...δημιουργός να γίνεις και εφευρέτης και ταξιδευτής ψυχών...ψυχών μικρών παιδιών...και αυριανών ''σπουδαίων πολιτών''..

Και είναι δύσκολο μες στη ζωή, το ξέρεις πια πολύ καλά...πως όλοι οι άνθρωποι δεν έχουνε τις ίδιες ευκαιρίες..Είναι που μερικούς η φύση τους αδίκησε και γεννηθήκανε με ένα νου, που με άλλο τρόπο τις εικόνες, τα γεγονότα και τα πράγματα να τα καταλαβαίνουν..πολλές φορές και να μιλήσουν και να εκφραστούν αδυνατούν...άλλοι τους λένε '''καθυστερημένους'''τους ανθρώπους αυτούς και τα παιδιά...μα εγώ τους λέω διαφορετικούς..που εγεννήθηκαν κι αυτοί...και τη ζωή θα πρέπει να γευθούν και να απολαύσουν...με όποιο τρόπο κι αν την κατανοούν..Είναι ψυχές ολοζώντανες κι αυτές σαν τις δικές μας...που την τύχη μας τη δώρισε ο Πλάστης μας, να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή ποικιλοτρόπως..Σαν όμως ταχθείς ''δάσκαλος''πρέπει να σκύψεις επάνω στις άτυχες αυτές ''ψυχές''...

Είναι δύσκολο πολύ σε σένα δάσκαλε καθημερινά να κάνεις κατάθεση ψυχής...το ξέρω αυτό πολύ καλά, καθώς εβρέθηκα στην τάξη την αλλιώτικη, με την Ειδική Αγωγή ,που επιβάλλονταν να εφαρμόσω...Μα αυτή είναι και η πρόκληση θαρρώ, τα δύσκολα να προσπαθείς να τα πετύχεις και τα χαμόγελα σε τούτες τις ψυχές ,εσύ να τα φυτέψεις..Αυτό έκανε και ο εξαίρετος  συνάδελφος..ο εκλεκτός και λαμπρός ετούτος νέος..ο Στέργιος ο Πάριζας..όχι δεν τόβαλε στα πόδια από τη χώρα του...έμεινε και παλεύει.με τα ψίχουλα που του δώσανε σαν αναπληρωτή διδάσκαλο...και εφαντάστηκε και εδημιούργησε...και ετόλμησε με τις μουσικές του γνώσεις ..το μαθητή του να τον κάνει να μιλήσει...Αξιοθαύμαστο το παληκάρι αυτό.
Μην ψαλιδίζεις το όνειρο !!!
Εύγε και πάλι Εύγε !!!
Σοφία Θεοδοσιάδη
............................................................................................................ 
Πρακολουθείστε και το παρακάτω βίντεο..πατώντας στο λινκ.θα σας μιλήσει ο ίδιος..ο εξαίρετος αυτός - λαμπρός νέος !!!

 https://www.youtube.com/watch?v=jc6uHRxt2J8&sns=em
............................................................................................................. 

Κι όταν κάτω απ’ τη φωτογραφία, οι φίλοι του έγραψαν όμορφα λόγια, ο ίδιος δεν τα θεώρησε καθόλου δεδομένα:

«Δεν έχω λόγια… Όλα αυτά τα σχόλια μας συγκίνησαν τόσο πολύ. Ήθελα μέσα απ αυτή την φωτογραφία να δείξω σε όλους μου τους φίλους το καμάρι μου. Τον Μιχάλη, ο οποίος σχεδόν πάντα φοράει αυτό το αξεπέραστο χαμόγελο. Χωρίς να το ξέρει καν ο ίδιος, κάθε μέρα με διδάσκει πιο πολλά από όσα του διδάσκω εγώ. Για αυτό είμαι λοιπόν τυχερός.»
               Στέργιος Πάριζας - Δάσκαλος
............................................................................................................